1. A incisión anterior evita a interferencia co movemento da rótula
2. A parte traseira máis delgada do inserto tibial aumenta a flexión, reduce o golpe do implante e evita o risco de luxación durante a alta flexión.
1. O poste biselado anterior evita o impacto da rótula durante a flexión elevada.
Ángulo de retroversión de 2,7˚.
O adelgazamento da superficie articular traseira do inserto tibial reduce o risco de luxación durante a flexión elevada.
Superficie articular tradicional do inserto tibial
Flexión de 155 graosconseguidocon boa técnica cirúrxica e exercicio funcional
artrite reumatoide
Artrite postraumática, osteoartrite ou artrite dexenerativa
Osteotomías fallidas ou substitución unicompartimental ou substitución total de xeonllo
Activar a inserción tibial. PS
| Activar a inserción tibial. CR
| 1-2# 9 mm |
1-2# 11 mm | ||
1-2# 13 mm | ||
1-2# 15 mm | ||
3-4# 9 mm | ||
3-4# 11 mm | ||
3-4# 13 mm | ||
3-4# 15 mm | ||
5-6# 9 mm | ||
5-6# 11 mm | ||
5-6# 13 mm | ||
5-6# 15 mm | ||
Material | UHMWPE | |
Cualificación | ISO13485/NMPA | |
Paquete | Envasado estéril 1 unidade/paquete | |
MOQ | 1 peza | |
capacidade de subministración | Máis de 1000 pezas ao mes |
Durante a cirurxía de inserción tibial na articulación do xeonllo, o cirurxián realizará unha incisión no xeonllo e extirpará a parte danada da meseta tibial. Despois, o cirurxián preparará o óso para recibir o implante de inserción tibial. A inserción tibial é un separador de plástico que se encaixa entre a meseta tibial e o compoñente femoral. O cirurxián utilizará ferramentas especializadas para axustar con precisión a inserción tibial na meseta tibial. O axuste debe ser preciso para garantir que a articulación do xeonllo funcione sen problemas e que non haxa unha fricción excesiva entre a inserción e o compoñente femoral. Unha vez colocada a inserción tibial, o cirurxián pechará a incisión e o paciente comezará o proceso de recuperación. Do mesmo xeito que coa cirurxía do compoñente femoral, os pacientes normalmente terán que participar en exercicios de fisioterapia para axudar a fortalecer o xeonllo e promover a curación. Despois duns meses de rehabilitación, os pacientes normalmente poden esperar que o xeonllo se sinta moito mellor e teña unha funcionalidade mellorada. Non obstante, é importante seguir as instrucións posoperatorias proporcionadas polo cirurxián para garantir unha curación e recuperación óptimas.