Artroplastia total de xeonllo (ATG), tamén coñecida como cirurxía de substitución total de xeonllo, é un procedemento destinado a substituír unha articulación danada ou desgastadaarticulación do xeonllocunimplante ou prótese artificialRealízase habitualmente para aliviar a dor e mellorar a función en persoas con artrite grave de xeonllo, artrite reumatoide, artrite postraumática ou outras afeccións que afectan a articulación do xeonllo.
Aquí tes unha descrición xeral dos procedementos cirúrxicos implicados na artroplastia total de xeonllo:
Avaliación preoperatoria: Antes da cirurxía, o paciente sométese a unha avaliación exhaustiva, que inclúe revisión do historial médico, exploración física, estudos de imaxe (como radiografías ou resonancia magnética) e, ás veces, análises de sangue. Isto axuda ao equipo cirúrxico a avaliar a saúde xeral do paciente e a planificar o procedemento en consecuencia.
Anestesia: A artroplastia total de xeonllo realízase normalmente con anestesia xeral, anestesia raquídea ou unha combinación de ambas. A elección da anestesia depende do estado de saúde do paciente, das súas preferencias e da recomendación do cirurxián.
Incisión: Unha vez administrada a anestesia, o cirurxián realiza unha incisión sobre a articulación do xeonllo. O tamaño e a localización da incisión poden variar dependendo de factores como a anatomía do paciente e o enfoque cirúrxico utilizado. Os lugares de incisión habituais inclúen a parte frontal (anterior), lateral (lateral) ou frontal do xeonllo (liña media).
Exposición e preparación: Despois de acceder á articulación do xeonllo, o cirurxián aparta coidadosamente os tecidos circundantes para expoñer as superficies articulares danadas. A continuación, extráense a cartilaxe e o óso danados do fémur (óso da coxa), da tibia (óso da canela) e, ás veces, da rótula (rótula) para preparalos para a colocación dos compoñentes protésicos.
Implantación: Os compoñentes protésicos constan de pezas metálicas e plásticas deseñadas para replicar a estrutura e a función naturais da articulación do xeonllo. Estes compoñentes inclúen un metalcompoñente femoral, un metal ou plásticocompoñente tibiale, ás veces, un compoñente rotuliano de plástico. Os compoñentes fíxanse ao óso mediante cemento óseo ou mediante técnicas de axuste a presión, dependendo do tipo de implante e da preferencia do cirurxián.
Peche: Unha vez colocados os compoñentes protésicos e comprobada a estabilidade e o rango de movemento da articulación do xeonllo, o cirurxián pecha a incisión con suturas ou grapas. Aplícase un apósito estéril sobre o lugar da incisión.
Coidados posoperatorios: Despois da cirurxía, o paciente é monitorizado de preto na área de recuperación antes de ser trasladado a unha habitación de hospital ou a un centro de coidados posoperatorios. O tratamento da dor, a fisioterapia e a rehabilitación son compoñentes esenciais do plan de coidados posoperatorios para promover a curación, recuperar a forza e a función do xeonllo e previr complicacións.
A artroplastia total de xeonllo é un procedemento moi eficaz que pode mellorar significativamente a calidade de vida das persoas que sofren de dor e disfunción debilitantes no xeonllo. Non obstante, como ocorre con calquera cirurxía, existen riscos e posibles complicacións, como infeccións, coágulos sanguíneos, afrouxamento do implante e rixidez. É esencial que os pacientes sigan as instrucións do seu cirurxián para a atención e a rehabilitación posoperatorias para acadar os mellores resultados posibles.
Data de publicación: 17 de maio de 2024